logo-heading

บอกตามตรงเลยว่าไม่คาดหวังอะไรมากเลย คิดแค่ว่าหนังดนตรี Coming of age แค่นั้น แต่ปรากฏว่ารายละเอียดหนังทั้งหมดไม่น่าพิศมัยเลย องค์ประกอบทุกอย่างไม่มีประเด็นไหนที่ชัดเจน แม้ว่าจะได้ คริส พีรวัส แสงโพธิรัตน์ ดาราหนุ่มเนื้อหอมมาแสดงนำก็ตาม .

ข้อดี หนังใช้ คริส พีรวัส แสงโพธิรัตน์ หนุ่มฮอตหน้าหล่อมาเป็นคนดำเนินเรื่อง ผูกเรื่องให้เหมาะกับคณะดนตรีมหาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา 1 ในวิชาเอกดังของมหาลัยดังย่านฝั่งธนบุรี แล้วก็เปิดประเด็นนำตัวละครหลัก (โก้) เด็กหนุ่มผู้มีทักษะความสามารถด้านกลองชุด แต่กลับไม่สามารถพาตัวเองไปอยู่ในสถาบันดังๆได้ เนื่องจากเผชิญปัญหาเรื่องการนอนหลับได้ทุกที่มาเป็นตัวฉุดรั้ง จนพลาดหวังไปมหาลัยดังๆ เขามีแต่อีโก้ในหัว เขาคิดว่าคนอื่นไร้ทักษะที่เจ๋งด้านดนตรี มองว่าสถาบันไม่อาจส่งเสริมให้เขาไปสู่การเป็นนักดนตรีท็อปได้ . การดำเนินเรื่องพยายามสอนให้ โก้ ได้รู้ว่าชีวิตที่แท้จริง การจะเป็นนักดนตรี หรือจะทำอาชีพอะไรก็ตาม มันอยู่ที่ตัวคุณ และพยายามฝึกฝนให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ไม่ใช่อาศัยเส้นสายชื่อเสียงของมหาลัย คนเราจะมีคุณค่าได้มาจากการเสาะแสว่งหา ไม่ได้อิงจากดีกรีขององค์กร หนังตีความประเด็นนี้ได้ดี โดยที่นำ พี่ปู Blackhead และพี่ชัช Bodyslam ซึ่งเป็นนักดนตรีจริงๆมาร่วมในตัวหนัง ซึ่งมันสร้างอิมแพ็คให้ผู้ชมได้มาก และโก้ ก็ลดอีโก้เปิดตัวยอมรับฝีมือความสามารถทางดนตรีให้ผู้อื่นได้แบบไม่มีข้อแม้ . ข้อเสีย บทหนังปูตัวอย่างออกมาซะดิบดี แต่พอดูจริงๆ เห้อทุกสิ่งทุกอย่างดูเปราะบาง ไม่ว่าจะเป็นการรวมตัววงดนตรีของสมาชิกแต่ละคน ส่วนประเด็นความรัก นี่โคตรไม่ชัดเจนเลย พระนางไม่ได้รับรู้ความสุข ปมปัญหาของอีกฝ่ายเลย คือเหมือนกับว่าเอาความหล่อของคริส พีรวัส และรอบรั้วภายในมหาลัยฯบ้านสมเด็จแค่นั้น วนไปวนมาแค่นีจริงๆ . สรุป หนังดนตรีที่นำความหล่อครีส พีรวัสมาเป็นจุดขาย มาผสมผสานกับโลเคชั่นมหาลัยฯบ้านสมเด็จ แต่พล็อตเรื่องและองค์ประกอบทุกจุดขาดๆเกินๆไปหมด แจกคะแนนรีวิว 5.5/10
logoline