รวมสิ่งน่ารู้! เมื่อ บุนเดสลีกา คืนสังเวียน ช่วงวิกฤต โควิด-19

ศึก บุนเดสลีกา เยอรมัน เจิมกันไปเรียบร้อยแล้วกับการเป็นลีกแรกที่กลับมาโม่แข้งกัน ท่ามกลางการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส โควิด-19

การกลับมาครั้งนี้ของ บุนเดสลีกา เยอรมัน เราจะเห็นหลายๆ สิ่งเปลี่ยนไปทั้งสิ่งที่เห็นได้ด้วยตา, ความรู้สึก ตลอดจนธรรมเนียมประเพณีต่างๆ และวันนี้สิ่งที่ "ขอบสนาม" ขอนำเสนอก็คือ "สิ่งต่างๆ ที่เราได้เรียนรู้จากการกลับมาของฟุตบอล บุนเดสลีกา เยอรมัน"

บรรยากาศที่เงียบสงัด

นับเป็นข่าวดีที่เกมการแข่งขันฟุตบอลกลับคืนสังเวียนอีกครั้ง มันทำให้เราในฐานะแฟนบอลไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไป แต่สิ่งที่แตกต่างไปจากเดิมแบบเห็นได้ชัดคือ บรรยากาศในสนามที่ไม่มีแฟนบอล แต่มันก็เป็นสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ เพราะนี่คือมาตรการข้อบังคับที่เขาใช้กันทั่วโลก เพื่อหลีกเลี่ยงและป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส โควิด-19 โดยในเกมเมื่อคืนนี้มีคู่ใหญ่นั่นคือศึก ดาร์บี้ แมตช์ ระหว่าง โบรุสเซีย ดอร์ทมุนด์ กับ ชาลเก้ 04 เดิมที่ ณ สังเวียน ซิกนัล อิดูน่า พาร์ค มีแฟนบอลเข้าชมเกมในสนามแมตช์ละราวๆ 80,000 คน นับเป็นความจุที่มากที่สุดเป็นเบอร์ต้นๆ ของยุโรป แต่สิ่งที่เราได้เห็นเมื่อวานนี้บนอัฒจันทร์มีผู้คนแค่ราวๆ 200-300 คนเท่านั้นซึ่งประกอบไปด้วย ทีมงานถ่ายทอดสด, เจ้าหน้าที่จาก บุนเดสลีกา และ ฯลฯ ซึ่งมันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างกันมากราวฟ้ากับเหว และมันกลายเป็นว่าเราเตะบอลให้ผีสางและเจ้าที่ดูมากกว่า >>> เปิดลิสต์ 6 สุดยอดสถิติ บุนเดสลีกา ที่ ไม่มีวันถูกทำลาย

การฉลองแบบใหม่

อีกสิ่งที่เปลี่ยนไปมันเกิดขึ้นในนาที 29 ของเกมระหว่าง ดอร์ทมุนด์ กับ ชาลเก้ 04 เพราะ เออร์ลิ่ง ฮาแลนด์ เป็นผู้เล่นคนแรกของ บุนเดสลีกา ที่ยิงประตูได้หลังผ่านช่วงเบรก โควิด-19 และโดยปกติเวลาคุณยิงประตูได้ส่วนใหญ่คุณทำอะไรล่ะ ? วิ่งไปดีใจกับเพื่อนร่วมทีม กอดกัน กระโดดโลดเต้นใส่กัน ทำท่าทางแปลกๆ ใส่กันและกันกับเพื่อนๆ แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปเมื่อวานนี้คือตอน ฮาแลนด์ ยิงได้ พี่แกก็วิ่งไปดีใจแล้วเต้นอยู่คนเดียว ส่วนเพื่อนๆ ก็มีวิ่งตามมาดีใจและเต้นตามด้วย แต่ทุกคนต่างรักษาระยะห่างให้แก่กันตามกฏ Social Distancing นับเป็น New Normal หรือ วิถีชีวิตปกติที่เปลี่ยนไป และเชื่อว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานจนกว่าเชื้อ โควิด-19 จะหายไปจากโลกใบนี้

การทำความสะอาดลูกบอล

ลูกบอลที่ใช้ในการแข่งขันแน่นอนว่ามันเป็นสิ่งที่ผู้คนทั้งสนามจะได้สัมผัสกับมัน ไม่ว่าจะเป็น ขา ตัว แขน ศีรษะ รวมถึงอวัยวะอื่นๆ ดังนั้นสิ่งที่เราต้องทำเพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ โควิด-19 ก็คือการทำความสะอาดลูกบอล และ บอล บอย หรือ เด็กเก็บบอล ก็ทำหน้าที่นี้ได้เป็นอย่างดี ไล่ตั้งแต่การใส่ถุงมือ และใช้เจลแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อทำความสะอาดลูกบอลทั้งก่อนเริ่มเกมและช่วงพักครึ่งเวลาแรก

เว้นระยะห่างทางสังคม

ยังคงอยู่ในกฏข้อบังคับ Social Distancing หรือ การเว้นระยะห่างทางสังคม จริงๆ มันก็คล้ายกับข้อด้านบน แต่อันนี้จะเป็นการพูดถึงภาพรวม ทั้งตอนซ้อม วอร์มอัพอบอุ่นร่างกายข้างสนาม แม้กระทั่งที่ซุ้มม้านั่งสำรอง ทั้งนักเตะและทีมสตาฟฟ์โค้ชก็จะรักษาระยะห่างให้กันราวๆ 1-2 เมตรพร้อมกับใส่หน้ากากอนามัยตลอดเวลา แต่มันก็ยังมีบางจังหวะที่ตัวผู้เล่นจำเป็นต้องโดนตัวกันอาทิเช่น จังหวะลูกฟรีคิกที่ตัวนักเตะต้องมายืนชิดกันเพื่อตั้งกำแพง รวมไปถึงจังหวะปะทะกันระหว่างเกม

ไม่มีการกอดและจับมือ

ปกติพอสิ้นเสียงนกหวีดที่ผู้ตัดสินเป่าจบเกมอีกหนึ่งธรรมเนียมที่นักเตะเป็นกันทั้งโลกก็คือการเดินไปจับมือ เดินไปกอด กับเพื่อนร่วมทีมเช่นเดียวกับทีมคู่แข่ง บางคนอาจจะมีการแลกเสื้อกันบ้างแล้วแต่โอกาส แต่วัฒนธรรมที่เปลี่ยนในตอนนี้มันไม่ได้มีแบบนั้นแล้ว หลักๆ ที่เราเห็นนักเตะเดินไปจับมือกัน พูดคุยกัน กอดกัน มันได้กลายเป็นการเอาศอกมาแตะกันหรือไม่ก็เอาเท้าเทะมาแตะกันมากกว่า นั่นก็คือป้องกันและหลีกเลี่ยงการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส โควิด-19 ตามมาตรการข้อบังคับ Social Distancing  สำหรับสิ่งต่างๆ ที่เปลี่ยนไปนับเป็นสิ่งที่หลายๆ ฝ่ายยอมรับได้ และค่อนข้างเห็นด้วยเพราะมันมีความจำเป็นจริงๆ ถ้าอยากให้สถานการณ์กลับมาเป็นปกติ ซึ่งเราในาฐานะมนุษย์จำเป็นต้องยึดมาตรการนี้ต่อไปเรื่อยๆ และนี่เป็นเพียงแค่สัปดาห์แรกเท่านั้นในการลองเชิงสำหรับการกลับมาของเกมลูกหนัง ผลตอบรับตอนนี้ยังถือว่าออกมาดี และยังไม่มีรายงานการติดเชื้อเพิ่มเติม แต่จริงๆ มันก็เร็วเกินไปที่จะตัดสิน ดังนั้นสิ่งที่เราทำได้ตอนนี้ก็คือเฝ้าจับตาดูมันไปเรื่อยๆ 

HaMu Dos Santos (หมู ขอบสนาม)

บางส่วนของข้อมูล : Skysports ติดตามข่าวสารเพิ่มเติมได้ทางไลน์ขอบสนาม