ผ่านพ้นไปสองเกมแล้วสำหรับ ศึกฟุตบอลชิงแชมป์อาเซียน รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี รอบแบ่งกลุ่ม ที่ประเทศอินโดนีเซีย โดยทีมชาติไทย ประเดิมสองนัดแรกด้วยการเก็บได้ 4 แต้มจากผลเสมอ เวียดนาม 0-0 กับ ชนะ ลาว 3-0
แม้จะยังไม่พ่ายแพ้ และยังไม่เสียประตู แต่รูปแบบการเล่นของทีมชุดนี้ กำลังถูกวิจารณ์อย่างหนักจากแฟนบอล เนื่องจากมีจังหวะผิดพลาดให้เห็นค่อนข้างเยอะ และการจ่ายบอลเท้าสู่เท้าที่ไม่แม่นยำเลย มักจะเสียบอลในจังหวะที่ 2 หรือ 3 ของการต่อบอลเท่านั้น รวมถึงการเข้าทำในพื้นที่สุดท้าย ก็ติดๆ ขัด โดยสามประตูที่ได้จากทีมชาติลาวนั้น เกิดจากลูกยิงไกล, ลูกจุดโทษ และ ลูกเซตพีชที่เริ่มต้นจากเตะมุม ไม่ใช่การเข้าทำในรูปแบบโอเพ่นเพลย์สวยๆ
โดยเฉพาะเกมกับ เวียดนาม ที่ปล่อยให้ “ทัพดาวทอง” มีโอกาสทำเกมรุกบดเข้าใส่อย่างหนักหลายช่วง จนเกือบพ่ายแพ้ด้วยซ้ำ หากพวกเขาคมพอ ซึ่งต้องชมเชย นพพล ละครพล ผู้รักษาประตูจากบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ที่ช่วยเซฟให้ทีมชาติไทยเก็บแต้มสำคัญไว้ได้หลายจังหวะ
เกิดอะไรขึ้นกับทีมชาติไทย ชุด ยู-19 ที่กำลังมีคิวลงเล่นรายการใหญ่ ศึกชิงแชมป์เอเชีย 2018 รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี ที่ประเทศอินโดนีเซียเช่นกัน ในช่วงเดือนตุลาคมนี้ ซึ่งจับสลากอยู่สายหนักอึ้ง ร่วมสายกับ เกาหลีเหนือ, อิรัก และ ญี่ปุ่น
ย้อนหลังกลับไปปีที่แล้ว ทีมชาติไทย ชุดนี้ สามารถคว้าแชมป์อาเซียนได้ที่ประเทศเมียนมา และสามารถผ่านเข้ารอบสุดท้ายของศึกชิงแชมป์เอเชียได้สำเร็จในฐานะหนึ่งในทีมอันดับสองของกลุ่มที่ดีที่สุดได้สำเร็จ ท่ามกลางเสียงชื่นชม เนื่องจากต้องลงเล่นท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บสนามเต็มไปด้วยหิมะ ที่ประเทศมองโกเลีย แต่ก็ฝ่าด่านหินออกมาได้
แต่การเปลี่ยนแปลงกุนซือจาก มาร์ค อลาเบดร้า หนึ่งในทีมงานของเอคโคโน มาเป็น “โค้ชหระ” อิสระ ศรีทะโร อดีตกุนซือของ “ปราสาทสายฟ้า” ชุดแชมป์โค้กคัพ ก็ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงฐานของตัวผู้เล่นพอสมควร และมีการเปลี่ยนรูปแบบการเล่นด้วย โดยใช้กองหลังสามตัว พร้อมกับมีวิงแบ็คสองข้าง
ทั้งนี้ทั้งนั้น ทีมชุด ยู-19 ในปีนี้ ได้รับการสนับสนุนในเรื่องของการเก็บตัว การอุ่นเครื่อง ทั้งในและต่างประเทศเป็นอย่างดี จน “โค้ชหระ” ได้วัตถุดิบในมืออย่างที่ต้องการ ซึ่งการอุ่นเครื่องหลายเกมนั้น ผมได้ไปชม และขอชื่นชมเลยว่า ทีมชุดนี้ ค่อนข้างมี “อนาคต” และ “มีทรง” แต่ทำไม พอถึงเวลาแข่งขันจริง กลับทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร
ส่วนหนึ่งนอกเหนือจากความกดดัน และความเกร็งแล้ว ผมคิดว่า “ความไม่ฟูลทีม” สักทีเนี่ยแหละ ที่ทำให้ทีมชาติไทยชุดนี้ ยังไม่ลงตัว ภายใต้ระบบที่ “โค้ชหระ” สรรค์สร้างขึ้นมา
ในศึกชิงแชมป์อาเซียน 2018 ตำแหน่งผู้รักษาประตู คงไม่มีปัญหาอะไร เพราะ นพพล ละครพล ทำผลงานได้ดีทีเดียว แต่พอเขยิบมาที่ตำแหน่งกองหลัง ก็เจอความไม่เต็มซะแล้ว ทีมชุดลุยอินโดนีเซียชุดนี้ ขาดตัวหลักอย่าง คีรอน อ้อนชัยภูมิ กองหลังฝีเท้าดีจาก บุรีรัมย์ ยูไนเต็ด และ กฤษฎา กาแมน เซ็นเตอร์ฮาล์ฟที่ยึดตัวจริงในทีมชลบุรี เอฟซี ได้แล้ว โดยรายแรก มีข่าวว่าเจ็บในเกม T4 ส่วนรายหลังนั้น ต้องอยู่ช่วยสโมสรในศึกไทยลีก
ซึ่ง “และห์” กฤษฎา ถือเป็นกองหลังที่ดีที่สุดคนหนึ่งของเมืองไทยในรุ่นนี้ เขาไม่ได้เป็นแค่เซ็นเตอร์ฮาล์ฟที่คอยเล่นเกมรับเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่เติมขึ้นมายิงไกลได้ดี ยิงฟรีคิกแม่นยำ และที่สำคัญ เป็นกองหลังในยุคโมเดิร์น ที่เปิดเกมรุกจากแนวรับได้ดีมากๆ ด้วย บ่อยครั้งที่เขาเลือกเปิดยาวให้เพื่อนวิ่งจนกลายเป็นแอสซิสต์ให้เราได้เห็น
เขยิบมาที่กองกลาง ทีมชุดนี้ก็ต้องขาดสุดยอดเพลย์เมกเกอร์ของรุ่นที่ติดช่วยสโมสรเช่นกัน ซึ่งเป็นคนที่ผมอยากเห็นฟอร์มเหลือเกินในเกมระดับอายุไม่เกิน 19 ปี ว่าจะระเบิดระเบ้อแค่ไหน นั่นคือ เอกนิษฐ์ ปัญญา กองกลางจากเชียงใหม่ เอฟซี ที่ได้รับฉายาว่า “เด็กระเบิดจากล้านนา”
รายนี้ไม่ต้องพูดถึง เพราะแบกอายุไปเล่นในชุดอายุไม่เกิน 21 ปี ได้แบบสบายๆ แล้วด้วยซ้ำ โดยเขาเป็นคนยิงตีเสมอให้กับทีมชาติไทย ในเกมเจอกับญี่ปุ่น ท่ามกลางหิมะ เมื่อปีที่แล้ว ก่อนพ่ายไป 1-2 และตามด้วยการคว้านักเตะยอดเยี่ยมประจำทัวร์นาเมนต์ ดูไบคัพ เมื่อต้นปีที่ผ่านมา
หากมี “เจ้าบุ๊ค” อยู่ในทีม ผมเชื่อว่า การมีการยิงไกลได้ลุ้นอีกหลายครั้ง รวมถึงการจ่ายบอลไปหาเพื่อนในพื้นที่สุดท้ายแบบที่มีวิชั่นส์จะเกิดขึ้นแน่นอน เพราะในแนวรุกนั้น มีตัวทีเด็ดคอยปิดสกอร์ทั้ง สิทธิโชค ภาโส และ ศุภณัฎฐ์ เหมือนตา
ลองคิดภาพตาม หากเราฟูลทีมสุดๆ จะเป็นอย่างไร กองหลังมี คีรอน กับ กฤษฎา กองกลางมี “เจ้าบุ๊ค” คอยสร้างสรรค์เกมอยู่ข้างหลัง “ย้า” และ “แบงค์”
แค่คิดภาพตามก็มันส์แล้ว และผมหวังว่า การแข่งขันชิงแชมป์เอเชีย รุ่นอายุไม่เกิน 19 ปี ในอีก 3 เดือนข้างหน้า ที่มีลุ้นคว้าตั๋วลุยศึกเวิลด์คัพ ยู-20 เราจะได้เห็นการฟูลทีมของทีมชุดนี้จริงๆ สักที...
“จอน”
